Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Είμαι γυφτάκι...του Πανεπιστημίου



"είσαστε όλες
ένα μάτσο βιόλες
σας σιχάθηκε η ψυχή μου καρκινάκια του πλανήτη
σκατοκαριόλες"

Είμαι γυφτάκι του Πανεπιστημίου... ένας περιπλανόμενος φοιτητάκος που δεν δέχτηκε να κάνει πίσω και να μπει στο γύψο των ιδεών σας...και τι κατάφερα?

Τουλάχιστον νοιώθω καλά με τον εαυτό μου.

Κάθε μέρα με απογοητεύετε και με εκνευρίζετε.

Κούφια λόγια και σάπιες ιδέες.

Ιδέες κόσμων που πέρασαν, που δυστυχώς ήρθαν, που εύχομαι ποτέ να μην υπάρξουν. Ιδέες που κανένας δεν θέλει, αλλά δεν μας δώσανε ποτέ άλλη επιλογή...φταίμε και εμείς!

Ανυστερόβουλα όντα είμαστε, φοβούμενοι μην φθαρούμε από την δύναμη, την δύναμη που έχουμε όλοι τόσα χρόνια, αλλά πάντοτε την παραδίδαμε μέσα σε ένα φάκελο "ελαφρά τη καρδία".

Και; Ποιός χέστηκε;

Όλοι βολεμένοι είμαστε!

Γίνει δε γίνει σύντροφε...εγώ θα σπουδάσω!

ΕΣΥ?

Άλλη φορά να προσέχεις που την βάζεις.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ελίζω να μη το μετανοιώσεις σαν εμένα (για τις σπουδές εννοώ) που το πήρα το κωλοπτυχίο του φυσικού αλλά΄εδώ και χρόνια δουλεύω ως ζωγράφος. Αν δεν το' χα το πτυχίο δεν θα μ΄έπρηζε κανείς να κάνω φροντιστήρια για να βγάλω- λέει - περα. Θα είχα γλιτώσει απο αμέτρητους καβγάδες όλ΄αυτά τα χρόνια με γονείς, φίλους , γυναίκα , συγγενείς ...
Που να το φανταστώ όμως τότε;
Όσο για το άλλο θέμα ...να κι ο πολιτικός θέλει το φακελάκι του (και το φασκελάκι του)

Παναγιωτάκης είπε...

Όσο και να με απογοητεύει η καθημερινότητα φίλε μου, μια ζωή πίστευα και πιστεύω πως :
"Ο άνθρωπος είναι δύναμη δημιουργίας".

Με αυτή την αρχή στην άκρη του μυαλού μου θα υπηρετώ τους συνανθρώπους μου χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα. Απλά πάντα θα περιμένω κάποιους να κινηθούν στον ίδιο δρόμο με εμένα.

Σε τελική ανάλυση αν δεν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, απλά ζήσε την ζωή σου σε συνέπεια με αυτά που δίδασκες.