(Κάτι σαν κραυγή.)
… 5 χρόνια τώρα δεκάδες συμφοιτητές πέρασαν από το Από Κοινού, φοιτητές απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους, διαφορετικών ιδεολογιών και πεποιθήσεων… 5 χρόνια αποφασίσαμε να δράσουμε ως φοιτητές προς όφελος του Συλλόγου Φοιτητών και της κοινωνίας και όχι ως κομματικά στελέχη, παραμερίσαμε τις προσωπικές μας διαφωνίες και συνδιαμορφώσαμε, πιστέψαμε στο συλλογικό συμφέρον, παλέψαμε να δράσουμε «Από Κοινού», ενωτικά και αμεσοδημοκρατικά.
… 5 χρόνια μετά ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε μια γενικευμένη απάθεια. Αρχικά θεωρήσαμε πως θα πορευόμαστε και πάλι όλοι μαζί, αλλά «άγνωσται αι βουλαί των συμφερόντων». Φίλοι και συναγωνιστές που παλαιότερα ήταν στο πλευρό μας σε αγώνες για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, για ζωή και αξιοπρέπεια, έρχονται σήμερα να διασπάσουν το ενιαίο μέτωπο που με αίμα(στην κυριολεξία) δημιουργήσαμε όλα αυτά τα χρόνια.
Παρά τις διάφορες προσπάθειες «κομματικοποίησης» της Πρωτοβουλίας μας από τους πλέον αποχωρήσαντες, παρά τον εσωτερικό πόλεμο που δεχθήκαμε και την προσβολή της ανεξαρτησίας μας από «έξωθεν» πολιτικές παρεμβάσεις παραμείναμε πιστοί στην αυτονομία μας. Δεν θελήσαμε ΠΟΤΕ να φιμώσουμε κανένα, αλλά ΠΑΝΤΑ είχαμε ως απαίτηση τον σεβασμό του εκάστοτε μέλους προς τους υπόλοιπους.
Ευαγγελιζόμενοι λοιπόν την «ανανέωση του σκηνικού» στη σχολή μας, πρώην μέλη έρχονται να ιδρύσουν αυτό που κάποτε πολέμησαν, ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΜΑΓΑΖΙΑ. Έρχονται έτσι σε ρήξη με την ΕΝΟΤΗΤΑ που επιδιώκαμε και ως κάποιο σημείο είχαμε πετύχει.
Το «Κάλεσμα σε δημιουργία Ανεξάρτητου-Αριστερού σχήματος» δεν είναι ΟΥΤΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ καθώς υπάρχει χρόνια σαν μειοψηφούσα ιδέα στη σχολή, ΟΥΤΕ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ μπορεί να θεωρηθεί ένα σχήμα που έχει από πίσω κάποιο κόμμα (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α).
Τελικά η αποχώρηση από τους κόλπους του «Από Κοινού» δεν ήταν λόγω «περιορισμού», όπως προφασίστηκαν, δεν ήταν επειδή τους απαγορεύσαμε να εκφραστούν (ενώ οι ίδιοι έρχονταν να μας καπελώσουν με 1002 τρόπους)…
…η διάσπαση ήταν προαποφασισμένη, είχε ΙΔΙΟΤΕΛΗ και ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΑ συμφέροντα.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
ΠΟΣΑ ΝΑ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ;
ΘΛΙΨΗ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ & ΠΡΟΔΟΣΙΑ. ΑΥΤΑ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ.
Εμείς σαν αυτόνομη συλλογικότητα, σαν απλοί ανένταχτοι φοιτητές παραμένουμε ΑΝΟΙΧΤΟΙ σε όλους όσους θέλουν να συζητήσουν και να δράσουν, για το κοινό καλό και μακριά από συμφέροντα.
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ-ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
1 σχόλιο:
Ωραίο το συναισθηματικό ονειρόπολημα για ένα σχήμα που ήταν έτσι κάποτε και πλέον δεν είναι...
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή: εγώ στη θέση σου δεν θα απογοητευόμουν και τόσο αν είχε από πίσω το ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Καλύτερα ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρά ΑΡΑΣ.
Το φαντάζεσαι, να πας ένα πρωί στη σχολή σου και να βρεις αυτούς, τους φίλους και συναγωνιστές όπως λες, αρματωμένους με καδρόνια και κράνη έτοιμοι να σου ορμήξουν επειδή το κείμενο που έβγαλες τους έθιξε;
Και κατα πόσο μπορεί να είναι ανεξάρτητο ένα σχήμα όταν στήνεται με σκοπό να βρει μια οργάνωση νέα μέλη και να μεγαλώσει το μαγαζάκι της για να μπορεί να πουλάει μούρη στις άλλες οργανώσεις και να τις μετράνε παρέα;
Μα θα σου πούνε, οι διάφοροι φίλοι και συμπαραστάτες του εγχειρήματος, δεν είναι κακό να υπάρχουν οργανωμένοι στα σχήματα.
Ναι, αλλά άλλο είναι να υπάρχουν οργανωμένοι στα σχήματα που έχουν την διάθεση να συνθέσουν με τους ανένταχτους και άλλο να παραλείπουν τους ανένταχτους επειδή δεν συμφωνούν με την αποψάρα των εκάστοτε οργανωμένων.
Γιατί σύντροφοι/φίλοι/συναγωνιστές (ή ότι άλλο θέλετε)δεν έχετε αντιληφθεί ότι αν τα σχήματα των ΕΑΑΚ και των κάθε ΕΑΑΚ χάσουν τους ανένταχτους- ανεξάρτητους φοιτητές, θα καταλήξουν απλά να 'ναι τα μαγαζάκια των οργανώσεων μέσα στις σχολές και τίποτα παραπάνω...
Τέλος, ελπίζω αυτό το Κάλεσμα ανεξάρτητου-αριστερού σχήματος να μην καταλήξει να ναι κάλεσμα οργάνωσης, αν και πολύ φοβάμαι ότι προς τα κει πάει το πράγμα αν κρίνω από τα "νέα" μέλη του...
Δημοσίευση σχολίου